Γεφύρια

Στον Εθνικό Δρυμό. Βίκου - Αώου υπάρχουν επτά γεφύρια. Στον ποταμό Αώο, ακριβώς εκεί που η χαράδρα δίνει τη θέση της στον κάμπο, είναι χτισμένη η μονότοξη γέφυρα της Κόνιτσας με ύψος και πλάτος τόξου 20 και 40 μέτρα αντίστοιχα. Χτίστηκε το 1870 από τον πρωτομάστορα Ζιώγα Φρόντζο από την Πυρσόγιαννη της Κόνιτσας με χρήματα όλων των κατοίκων, χριστιανών και μουσουλμάνων.
Από τα πολλά πέτρινα γεφύρια που κατά καιρούς χτίστηκαν στο φαράγγι του Βοϊδομάτη διατηρείται μόνο ένα, της Κλειδωνιάς, ακριβώς στη δυτική είσοδο του φαραγγιού. Χτίστηκε το 1853 και συνέδεε τα χωριά του Ζαγορίου με την Κόνιτσα. Σύμφωνα με την τοπική παράδοση πάνω στην παλιότερη γέφυρα που υπήρχε στη θέση αυτή έγινε η σφαγή των δύο συγγενικών αλλά αλληλομισούμενων ισχυρών οικογενειών της περιοχής του Σταμάτη και του Γερένη όταν η νυφική πομπή της τελευταίας οικογένειας διάβαινε τη γέφυρα. Παρόμοια συμβάντα καθώς και δοξασίες συνοδεύουν την ιστορία σχεδόν κάθε γεφυριού.

Το γεφύρι του Μίσιου, στη χαράδρα του Βίκου, ανάμεσα από τα χωριά Βίτσα και Κουκούλι χτίστηκε από τον Αλέξη Μίσιο από το Μονοδένδρι. Είναι δίτοξο και κατασκευάστηκε το 1748. Λίγο πιο πάνω σε μια στενή χαράδρα είναι χτισμένο το γεφύρι του Νούτσου. Κατασκευάστηκε το 1750 με δαπάνες του Νούτσου Κοντοδήμου από το Βραδέτο. Είναι γνωστό και ως γεφύρι του Κόκκορου από το όνομα του μυλωνά γειτονικού μύλου.
Το γεφύρι του Λάκκου στο Πάπιγκο χτίστηκε το 1854 σε παραπόταμο του Βοϊδομάτη και συνδέει τις δύο συνοικίες Μικρό και Μεγάλο Πάπιγκο ενώ τα δυο γεφύρια της Σκάλας του Βραδέτου συνδέουν τις δύο πλαγιές του φαραγγιού της Μεζαριάς.

Σκάλες

Η περίφημη σκάλα του Βραδέτου, χτισμένη στο φαράγγι της Μεζαριάς, ήταν η μοναδική διάβαση που συνέδεε το ορεινό αυτό χωριό με το Καπέσοβο και τον υπόλοιπο κόσμο, μέχρι το 1973 που έγινε ο αυτοκινητόδρομος.
Η σκάλα της Βίτσας συνέδεε το χωριό αυτό με το Κουκούλι διαμέσου της χαράδρας του Βίκου. Στην περιοχή υπάρχει ακόμα η σκάλα του Κουκουλίου ανάμεσα από τα χωριά Κήποι και Κουκούλι και η σκάλα του Τσεπελόβου.