Βρύσες
Τις βρύσες τις συναντάμε σε μεγάλο αριθμό τόσο στους οικισμούς όσο και στις αγροτικές περιοχές. Είναι απαραίτητο στοιχείο στις πλατείες, στα προαύλια των εκκλησιών, στο δίκτυο των μονοπατιών αλλά και σε όλο το λιθόστρωτο δίκτυο των οικισμών.
Οι πρόγονοί μας έδιναν ιδιαίτερη σημασία στις βρύσες και τα κτίσματά τους και αυτό φαίνεται από το πλήθος των λαϊκών τραγουδιών, θρύλων και γεγονότων που είχαν σχέση με αυτές.
Από τα βασικά τους χαρακτηριστικά τις κατατάσσουμε σε δύο διαφορετικούς τύπους,

• τις απλές
  Οι απλές είναι ακουμπισμένες σε κάποιον τοίχο και έχουν μονή ή διπλή "χούφτα" από την οποία τρέχει το νερό. Δεξιά και αριστερά των εσοχών υπάρχουν άλλες μικρότερες που χρησιμεύουν για την τοποθέτηση μικροαντικειμένων.
  Στο δάπεδο υπάρχει πάντα η "γούβα", η οποία είναι λαξευτή σε πέτρα ή κτιστή και χρησιμεύει για το πότισμα των ζώων.
• τις σκεπαστές
  Οι σκεπαστές έχουν κάτοψη τετράγωνη, η μία πλευρά τους είναι κτιστή στην οποία υπάρχουν και οι 'χούφτες" του νερού, ενώ απέναντί της υπάρχουν πέτρινες κολώνες ή ξύλινοι στύλοι που στηρίζουν την στέγη η οποία είναι πάντα καλυμμένη με σχιστολιθικές σκεπόπλακες.
• τις θολοσκεπείς
  Αλλο ένα αλλά σπανιότερο είδος είναι οι θολοσκεπείς κρήνες. Τέτοιες συναντάμε στο Προμύρι. Περιμετρικά υπάρχουν κτιστά πεζούλια τα οποία συμπληρώνουν την κατασκευή και χρησιμεύουν για την ξεκούραση των προσερχομένων.
  Οι πιο σύνθετες έχουν μορφή ναϊσκου. Στηρίζονται σε κίονες κορινθιακού ρυθμού με ψηλές βάσεις, με παραστάδες και αέτωμα με διάφορες παραστάσεις.

ΣΤΟΛΙΣΜΑ

Ο λαϊκός μάστορας που τις κατασκεύασε, τις στόλισε μ' ένα πλήθος από λιθανάγλυφες παραστάσεις με θέματα εμπνευσμένα από το φυτικό και ζωϊκό βασίλειο, από τους μύθους και την ιστορία, ενώ δεν απουσιάζει ποτέ και η θρησκευτική μας παράδοση με διάφορα χριστιανικά σύμβολα όπως ο σταυρός, στοιχεία που όλα μαζί συνέθεταν μοναδικά έργα λαϊκής αρχιτεκτονικής και γλυπτικής στο είδος τους (γλάστρες, λουλούδια, ζώα, δικέφαλοι αετοί, ανθρωπόμορφες μάσκες κλπ.).

• Βρύση του Αγίου Νικολάου στην Πάου
Είναι φυσική, το νερό αναβρύζει από τρεις ανάβρες. Και όπου γύρω κτίστηκε οικισμός και το Μοναστήρι του Αγίου Νικολάου. Η παράδοση λέει ότι με τις μεγαλύτερες ανομβρίες που έγιναν στην περιοχή της Αργαλαστής, αυτή κράτησε αρκετό νερό και υδρεύονταν άνθρωποι και ζώα. Επίσης την ονομάζουν και Μεγάλη βρύση.